சாதித்த முதல் பெண்: ஒரு அசாத்திய சாதனை!

ஏதோ சினிமாவில் நடப்பது போல இல்லையா? ஒரு நிகழ்வு, ஒரு சாதனை, பார்த்தவர்களையெல்லாம் புல்லரிக்க வைத்துவிடுகிறது. நம் உள்ளுக்குள் ஒரு நெருப்பு பற்றிக் கொள்கிறது – ‘எப்படி இது சாத்தியம்?’, ‘முடியாதது என்று ஏது?’ என்று கேள்விகளின் விசிறி விரிகிறது. அப்படிப்பட்ட ஒரு சாதனைதான் இந்த ஜாஸ்மின் பாரிஸுடையது.

பார்க்லே மாரத்தான் பற்றி ஒரு சிறு குறிப்பு

அமெரிக்காவின் டென்னசி மாகாணத்தில் உள்ள ஃப்ரோஸன் ஹெட் ஸ்டேட் பார்க்கில் (Frozen Head State Park) வருடாவருடம் நடக்கும் மாரத்தான் ஓட்டம் உண்டு. இது சுமார் 160 கிலோமீட்டர் தொலைவு கொண்டது. சாதாரண மாரத்தான் பந்தயங்கள் போல அல்ல இது. நகரச் சாலைகள் அல்ல, பார்த்தாலே பயம் எடுக்கும் அடர்ந்த காடுகளும், கரடுமுரடான மலைப்பாதைகளும்தான் இந்த மாரத்தானின் ஓடுதளம்.

வழி எங்கே என்ற தெளிவும் இல்லை, கைக்கடிகாரம், வழிகாட்டி என்று எந்தவித நவீன கருவிகளும் அனுமதியில்லை. பழைய காலத்து வரைபடங்களும், திசைகாட்டியும்தான் (‘compass’) உங்கள் நண்பர்கள். நீங்கள் ஒவ்வொரு சுற்று முடிக்கும்போதும், பாதையிலேயே ஒளித்து வைக்கப்பட்டிருக்கும் புத்தகங்களைக் கண்டுபிடித்து, அதிலிருந்து ஒரு பக்கத்தைக் கிழித்துச் சமர்ப்பிக்க வேண்டும். இப்படி, சவால் மேல் சவால்!

இந்தக் காட்டைச் சுற்றி 5 முறை ஓடினால்தான் வெற்றி! கிட்டத்தட்ட 40 வருடங்களாக நடத்தப்படும் இந்தப் பந்தயத்தை 15 பேர்தான் இதுவரை முடித்திருக்கிறாரகள்!.

ஜாஸ்மின் பாரிஸ் யார்?

இந்த ‘அசாத்தியங்களைச்’ சாதிப்பவர்கள் என்னவோ வேற்று கிரகங்களிலிருந்து வந்தவர்கள் போலவும், நமக்கு எட்டாக்கனி போலவும் நாம் நினைப்பது இயல்பு. ஆனால் ஜாஸ்மின் பாரிஸ் ஒரு சாதாரண குடும்பப் பெண்தான். கால்நடை மருத்துவர். வீட்டில் இரண்டு குழந்தைகள். சமீப காலத்தில்தான் ஓட்டப்பந்தயங்கள் மீது ஆர்வம் கொண்டு அவற்றிலும் கலந்து வெல்ல ஆரம்பித்தவர்.

ஆனால் மாரத்தான் என்றால் 40-கிமீ தூரம்தான் நமது வரையறை என்றிருக்க, பாரிஸ் கலந்துகொண்டவை இதையும் தாண்டிய 'அல்ட்ரா மாரத்தான்கள்' வகை. அதிலும், 430-கிமீ (ஆம், சரியாகத்தான் படிக்கிறீர்கள்!) தொலைவுடைய ஸ்பைன் ரேஸ் (Spine Race) போன்ற கடினமானவற்றில் கலந்து கொண்டு முதல் இடமும் பிடித்திருக்கிறார்.

என்ன சாதித்தார்?

இவையெல்லாம் இவருடைய வலிமை திரண்டு வர ஒரு முன்னோட்டம்தான். 2023-ஆம் ஆண்டு மார்ச்சில் பார்க்லே மாரத்தானில் கலந்துகொண்டார். இந்தக் கடுமையான பந்தயத்தை நிறைவு செய்ய 60 மணி நேரத்திற்குள் ஐந்து சுற்றுகளையும் முடிக்க வேண்டும். முடிக்கும்போது ஜாஸ்மின் பாரிஸின் நேரம் - 59 மணி நேரம், 58 நிமிடங்கள், 21 வினாடிகள்! ஆமாம், அவருக்கு மீதம் இருந்தது வெறும் 1 நிமிடம் 39 விநாடிகள் மட்டுமே!

ஆனால் அந்த ஒரு நிமிடத்துக்குள் தன் சாதனையை அவர் பதிவு செய்துவிட்டார் - பார்க்லே மாரத்தானை வெற்றிகரமாக முடித்த முதல் பெண் என்ற பெருமையை அவர் அடைந்தார்.

சவால்களை வெல்வது

'யார் வேண்டுமானாலும்' சாதனை புரியலாம், அதற்குத் தேவை அசாத்தியமான திறமையல்ல, மன உறுதி, முயற்சி, பயிற்சி, விடாமுயற்சி என்று பல விஷயங்கள் உண்டு. ஆண், பெண் என்ற பாகுபாடுகளை, பெண்கள் குறித்த சில சமூகக் கட்டுமானங்களைத் தகர்க்கிறது பாரிஸின் இந்தச் சாதனை.

வழக்கமான ஓட்டப் பந்தயம் அல்ல

இந்த மாரத்தான் குறித்து நாம் சில விஷயங்களைத் தெரிந்து வைத்திருக்க வேண்டும். முதலில் இது ஜாலியாகப் பங்குகொண்டு 'முடித்துவிடலாம்' என்கிற மாரத்தான் அல்ல. மொத்தம் 40 பேர்தான் விண்ணப்பிக்க முடியும், அதிலும் எத்தனை பேர் பந்தயத்தில் இடம்பெறத் தகுதி பெறுவார்கள் என்றுகூடத் தெரியாது.

ஓட்டத்தை ஆரம்பிக்கும் நேரம் எப்போது என்றுகூட இரகசியமாகத்தான் வைக்கப்படும். பங்குபெறுவோருக்கு ஒரு மணி நேரத்திற்கு முன்பு ஒரு சங்கு ஊதப்படும். அதுதான் ஆரம்பிக்க சமிக்ஞை! எந்த நேரமும் இது நிகழலாம். அதனால் போட்டியாளர்கள் மனதளவிலும், உடலளவிலும் தயாராக இருக்க வேண்டும்.

தோல்விதான் சகஜம்

இந்த மாரத்தானின் நோக்கமே வித்தியாசமானது. பங்குபெறுவதும், பாதியோடு நிறுத்துவதும், முயற்சி செய்து தோல்வியடைவதும் எல்லாமே ஒரு அனுபவம் என்கிற அணுகுமுறையை இது ஊக்குவிக்கிறது. உடல் வலிமையைத் தாண்டி, மன வலிமையையும், உறுதியையும் சோதிக்கும் ஒரு ‘விளையாட்டு’ இது.

முடிவுரை

ஜாஸ்மின் பாரிஸுக்குக் குழந்தைகளைப் பார்த்துக்கொள்ளும் கணவர், அவருடைய ஓட்டங்களில் உதவி செய்யும் குடும்பத்தார் எனப் பலர் அமைந்திருப்பது அவர் இந்தச் சிகரத்தைத் தொட உதவி செய்திருக்கிறது. ஆனால் நமக்கு வியப்பூட்டுவது, பாரிஸின் அந்த வெற்றி நேரத்தைவிட, அந்த வெற்றிக்காக அவர் போட்ட உழைப்பு, கொண்ட பிடிவாதம். “முடியாது” என்று ஒதுங்காமல் களத்தில் நிற்கும் ஒரு சாதாரணப் பெண்ணின் அசாதாரண சாதனை உண்மையில் நம்மை எழுச்சியடையச் செய்கிறதல்லவா?