இயேசுவின் வருகை – விழாவா, வேதனையின் தொடக்கமா?

Palm Sunday Jesus in Tamil | இயேசுவின் வருகை – விழாவா, வேதனையின் தொடக்கமா?

பனை ஓலைகளால் ஆன பாதை, ஆரவாரமான வரவேற்பு, பரவசத்தின் கோஷங்கள்... இவையனைத்தும் நம் மனதில் பதிந்த பனை ஞாயிறு (Palm Sunday) கொண்டாட்டத்தின் அடையாளங்கள். பைபிளில் குறிப்பிடப்படும் இந்த நிகழ்வு, கிறிஸ்தவர்களுக்கு புனிதமானதொரு நாள். ஆனால், இந்த ஆர்ப்பாட்டத்தின் ஆழத்தில் விசனத்தின் ஒரு விதை இடப்பட்டிருக்கிறது என்பதை நாம் எத்தனை பேர் உணருகிறோம்?

ஆர்ப்பரிக்கும் எருசலேம்

யூதர்களின் புனிதப் பண்டிகையான பாஸ்காவை முன்னிட்டு, இயேசு எருசலேமுக்கு வருகிறார். ஒலிவ மலையில் ஒரு கழுதையின் மீது அவர் பயணிப்பதை நற்செய்தி நூல்கள் விவரிக்கின்றன. அவரைச் சுற்றிலும் மகிழ்ச்சியில் பொங்கும் கூட்டம், தங்களது மேலாடைகளை வழியில் விரித்து, பனை ஓலைகளை அசைத்து "ஓசன்னா! தாவீதின் குமாரனுக்கு ஓசன்னா!" என்று கோஷமிட்டபடி செல்கின்றனர்.

வெற்றியின் சின்னம்

பனை ஓலைகள் அன்றைய காலத்தில் வெற்றியின், மகிழ்ச்சியின் சின்னங்கள். அவற்றை அசைத்து வரவேற்கப்படும் ஒருவர், அரசனாக, மீட்பராகப் பார்க்கப்படுவார். ஆனால், சிலரின் கண்களில் இந்தக் கொண்டாட்டம் உறுத்தலாகத் தெரிந்திருக்கும். அந்தக் கூட்டத்தை மீறி எத்தனை ரோமியச் சிப்பாய்களின் பார்வை இயேசுவின் மீது குவிந்திருக்கும்? யூத மதத் தலைவர்களுக்குள் இயேசுவின் வளர்ச்சி ஏற்படுத்தியிருக்கும் அச்சம்? இன்றைய வெற்றிக் கோஷங்கள் நாளைய சிலுவை நோக்கிய பயணத்தின் தொடக்க அடியாக அமைந்திருக்கும் என்பதை, தம் தெய்வீக ஞானத்தால், அவர் அறிந்திருப்பார்.

கொண்டாட்டத்தின் முரண்பாடு

வீடு திரும்பும்போது, பசியுடன் இருந்த இயேசு ஒரு அத்திமரத்தைக் காண்கிறார். ஆனால் அதில் காய்கள் இல்லை. வேதனையின் உணர்வுடன் அவர் அம்மரத்தை சபிக்கிறார். இந்த நிகழ்வு ஒரு முரண்பாடு - ஆரவாரமான வரவேற்பிற்குப் பிறகு ஒருவித நிராகரிப்பின் உணர்வைக் காட்டுகிறது. இந்தப் பயணத்தின் முடிவில் எதிர்பார்த்திருப்பது ஏமாற்றமும் மரணமும் தான் என்ற அச்சத்தை இது வெளிப்படுத்துகிறதோ?

மாறிய மனநிலைகள்

ஐந்து நாட்களுக்குப் பிறகு, அதே எருசலேம் தெருக்களில் நிலைமை தலைகீழாக மாறிவிடுகிறது. இயேசு கைது செய்யப்படுகிறார். ஆரவாரத்தோடு அவரை வரவேற்ற அதே கூட்டம், கூட்டம் கூடவில்லை. அவரைக் காப்பாற்றுவதற்கு முன்வரவில்லை. "அவரைச் சிலுவையில் அறையுங்கள்!" என்று உரக்கச் சொல்கிறார்கள். இந்த மாற்றம் ஒரு குழப்பத்தை ஏற்படுத்துகிறது. சில நாட்களுக்கு முன்பு மீட்பராக பார்க்கப்பட்ட ஒருவர், எப்படி திடீரென்று வில்லனாகிறார்?

பனை ஓலைகள் உதிர்த்த ரகசியங்கள்

இந்தக் கேள்விகள்தான் பனை ஞாயிறின் நிஜம். பனை ஓலைகளை விட வலிமையானது மனித மனத்தின் நிலையற்ற தன்மை. கொண்டாட்டங்கள் எவ்வளவு ஆடம்பரமானதாக இருந்தாலும் நிலையானவை அல்ல. நாம் வெற்றியின் உச்சியிலிருந்து தோல்வியின் படுகுழியில் வேகமாக விழ முடியும். இன்று நமக்கு ஓசன்னா பாடுபவர்கள், நாளை நம் இரத்தத்திற்காகக் காத்திருக்கலாம்.

இன்றைய பனை ஞாயிறுகள்

பனை ஞாயிறு வெறும் பைபிள் கதையல்ல. ஒவ்வொரு தலைவருக்கும் ஏற்படும் ஆதரவுப் பெருக்கும், அதன் வீழ்ச்சியும் நம் காலத்திலும் நடக்கிறது. பனை ஓலைகளை விட சமூக ஊடகங்களே இன்று வரவேற்பின், வசைபாடலின் சின்னங்கள். நாம் கொண்டாடும் நாயகர்களிடம் எவ்வளவு உண்மைத்தன்மை இருக்கிறது, இறுதிவரை அவர்கள் நம்பிக்கைக்குரியவர்களா என்பதைக் காலம் தான் தீர்மானிக்கும்.

மக்களின் எதிர்பார்ப்புகள்

இயேசுவின் எருசலேம் பயணம், அவரை வரவேற்ற கூட்டத்தின் பார்வையில் என்னவாக இருந்திருக்கும்? யூதர்கள் நீண்ட காலமாக ரோம ஆட்சியிலிருந்து ஒரு விடுதலையாளருக்காகக் காத்திருந்தனர். அற்புதங்களைச் செய்த இயேசுதான் அந்த மீட்பரா என்ற நம்பிக்கையில் அவர்கள் ஆரவாரமிட்டிருக்கலாம். அவர்களைப் பொறுத்தவரை, பனை ஓலைகள் ஒரு அரசியல் அறிக்கையும்கூட.

ஆனால், "என் ராஜ்யம் இவ்வுலகத்துக்குரியதல்ல” என்ற இயேசுவின் வார்த்தைகள் அந்தப் பொதுக்கருத்தை சவாலுக்கு உள்ளாக்குகின்றன. அதனால்தான், அவரது கைதுக்குப் பிறகு, மக்கள் விரைவாகவே ஏமாற்றமடைந்து, கோபமடைந்து, அவரைக் கைவிட்டிருக்கலாம்.

நாம் கொண்டாடும் நாயகர்களிடம் எவ்வளவு உண்மைத்தன்மை இருக்கிறது, இறுதிவரை அவர்கள் நம்பிக்கைக்குரியவர்களா என்பதைக் காலம் தான் தீர்மானிக்கும்.

மனித இயல்பின் பாடம்

பனை ஞாயிறு நிகழ்விலிருந்து நாம் எடுத்துக்கொள்ள வேண்டிய பாடம் என்ன? மனிதர்கள் மாற்றத்திற்கு உட்பட்டவர்கள், இயல்பாகவே உணர்ச்சிவசப்படுபவர்கள் என்பதே அது. நாம் சிலரை, 'நன்மை' அல்லது 'தீமை' என்று முத்திரை குத்துவதற்கு முன், நம்முடைய ஆதரவும், குரோதமும் எப்படி திசைமாறும் என்பதைப் பற்றிய புரிதல் தேவை. நம்மிடமிருக்கும் பனை ஓலைகளை யாருக்குக் கொடுக்கிறோம் என்று யோசிக்க வேண்டும். ஒருவேளை, நம்முடைய சந்தேக நோக்கையும் ஆராய்வது அந்த யோசனையின் ஒரு பகுதியாக அமையலாம்.

முடிவுரை

பனை ஞாயிறு, நமக்குள் ஒரு தேடலைக் கேட்கிறது - 'நாம் எவருக்காக பனை ஓலைகள் அசைக்கிறோம்? எவருக்காக சிலுவையில் அறையுங்கள் என்று குரல் கொடுக்கிறோம்?' இத்தேடல் தொடரும்வரை, ஒவ்வொரு பனை ஞாயிறும் சோகத்தின் தொடக்கத்தை நம்மிடம் நினைவூட்டிக் கொண்டே இருக்கும்.