வளர் இளம் பருவம்: வழி தவறும் பிள்ளைகள்.. பெற்றோரின் தவறுகளா?

இன்றைய இளைஞர்கள் - துடிப்பு, ஆற்றல், புதுமை, மற்றும் எண்ணிலடங்கா சாத்தியங்கள். பெற்றோர்களாக, நம் குழந்தைகளின் கனவுகளுக்கு இறக்கை கொடுக்கவும், அவர்களது எதிர்காலத்தை செதுக்கவும் நாம் கடமைப்பட்டுள்ளோம். இருப்பினும், "நான் தான் சரி" என்ற எண்ணம் நம்மிடம் எழும் பொழுது, பதின்ம வயதுடைய நம் பிள்ளைகளிடம் நாம் செய்யும் சில தவறுகள் அவர்களை தவறான பாதையில் அழைத்துச் சென்றுவிடுமோ என்ற அச்சம் எழுகிறது.

இதோ சில தவறுகள்:

1. அதீத அன்பு - ஆபத்தில் முடியும்

ஓரெல்லை இல்லாத அன்பு நம்மை சில சமயங்களில் கண்மூடித்தனமாக்குகிறது. இதனால் நம் பிள்ளைகளின் தவறுகள் மீது போர்வை போர்த்திவிடுகிறோம். விளைவு? அவர்கள் தங்களின் செயல்களுக்கு பொறுப்பேற்க பழகுவதில்லை. அனுபவமே வாழ்க்கையின் சிறந்த பாடம். அவர்களை அவர்களாகவே தவறுகளை உணர விடுங்கள்.

2. அளவுக்கு மீறிய கட்டுப்பாடு

கண்ணுக்கு மை அழகு, கட்டுப்பாட்டுக்கு வாழ்க்கையும் அழகு என்பதில் சந்தேகம் இல்லை. ஆனால் அளவுக்கு மீறினால் அமிர்தமும் நஞ்சு. இளம் பருவத்தில் பிள்ளைகளின் இயல்பு சோதனை முயற்சிகளும், புதுமைகளை தேடுதலும். ஒவ்வொரு செயலுக்கும் "இதை செய்யாதே, அதை செய்யாதே" என்ற வார்த்தைகளை மட்டுமே சொல்லிக்கொண்டிருந்தால் அவர்களுக்கே உரிய சுய சிந்தனைகள் முடங்கிப்போகும் அபாயம் உண்டு.

3. தொடர்பின்மை - ஆரம்பமே இதுதான்

"அவன்/அவள் அறை கதவை திறப்பதே இல்லை.... பேசினாலும் ஒற்றை வார்த்தை பதில்கள்" இது பல வீடுகளில் பெற்றோர்கள் எதிர்கொள்ளும் நிலைமை. நமக்கும் நம் பிள்ளைகளுக்கும் இடையே ஆரோக்கியமான, நம்பிக்கையூட்டும் உரையாடல்கள் இல்லாதது ஒரு ஆபத்தான இடைவெளியை உருவாக்குகிறது. பக்குவத்தின் பின்னணியில் மறைந்து கிடக்கும் அவர்களின் குழப்பங்களையும், சஞ்சலங்களையும் பேசி புரியாத போது அவர்கள் வழிதவறும் சாத்தியம் அதிகம்.

4. "என் வழி தான் நெடுஞ்சாலை" என்ற மனப்பான்மை

நம் வாழ்க்கை அனுபவங்கள் விலைமதிப்பற்றவை. ஆனாலும், காலம் செல்ல செல்ல பல விஷயங்கள் மாறுகின்றன என்பதை நாம் மறந்துவிடக்கூடாது. ஒரு இளம் மனதின் தேடல்கள், குழப்பங்கள், ஆசைகள் போன்றவை முற்றிலும் வேறாக இருக்கலாம். "எனக்கு அந்த வயசுல தெரியும்டா..." என்று தொடங்கி நாம் அவர்களது ஆர்வங்களை மட்டம் தட்டும்போது வெறுப்பை தான் வளர்ப்போம்.

5. மற்றவர்களுடன் ஒப்பிடுதல்

"ஆளப்பாரு, பக்கத்து வீட்டு பையன் இவ்வளவு மதிப்பெண் வாங்குகிறான்...", "அவ வீட்டு பொண்ணு அடக்கமும் ஒடுக்கமுமா தான் இருப்பா..." - ஒப்பீடுகள் என்றும் விஷம். எல்லா குழந்தைகளும் வித்தியாசமானவர்கள், தனித்திறன் உடையவர்கள். போட்டி நல்லது தான். ஆனால் நம் குழந்தைகளுடன் அவர் சக வயது பிள்ளைகளை ஒப்பிடுவது, பிள்ளைகளின் தன்நம்பிக்கைக்கு வேட்டு வைப்பதோடு, உறவுகளில் விரிசல்களையும் விதைக்கும்.

6. பிடிக்காத விஷயங்களை திணித்தல்

நம்முடைய நிறைவேறாத ஆசைகள், பூர்த்தி செய்யமுடியாத கனவுகளை பிள்ளைகளின் ஆர்வம் கருதாது அவர்கள் தலையில் கட்டுவது பெரிய தவறு. அது பொறியியல் பட்டமேயானாலும், சிலம்பம் கலை என்றாலும், அவர்களது விருப்பத்திற்கு மதிப்பளிக்க கற்றுக்கொள்வது நமது கடமை.

7. செல்லம் கொஞ்சுதல்

செல்லம் அவசியம். எந்த உறவிலும் அது தான் உயிர்நாடி. ஆனால் தக்க வயதிற்கு பிறகு அளவுக்கு அதிகமான செல்லம் பிள்ளைகளை சார்பு நிலைக்கு தள்ளும். அடிப்படை வாழ்க்கை திறன்களைக்கூட கற்றுக்கொள்ள அவர்களுக்கு ஆர்வம் போய்விடும். நாளை சுயமாக சமாளிக்க வேண்டிய சூழ்நிலையில் இது மிகுந்த சங்கடத்தை கொடுக்கும்.

8. உணர்வுகளை புறக்கணித்தல்

"வளர்ந்த பையன் அழவா செய்வான்?", "இவ்வளவு சின்ன விஷயத்திற்கெல்லாம் கோபப்படலாமா?". பதின்பருவம் உணர்ச்சிகளின் ஊற்று. பெற்றோராக நாம் சில சமயம் அவர்களின் உணர்வுகளுக்கு முக்கியத்துவம் கொடுக்காமல் விட்டுவிடுவோம். இது மிகப்பெரிய வலி அவர்களுக்கு. "உனக்கு புரியாது" என்ற வார்த்தையை விதைக்காமல் கவனமாக உதறி விடுவது பக்குவமடைதலின் அடையாளம்.

9. நம்பிக்கையின்மை

நம் குழந்தைகளை, அவர்களது இயல்பை, தன்மையை நம்புவது என்பது நம் அன்பின் மிக அத்தியாவசியமான வெளிப்பாடு. சின்னச்சின்ன சந்தேகங்கள் நம் மனதில் எழும்போது அதை பிள்ளைகளிடம் வெளிப்படுத்துவது அவர்களின் மனவலிமையை பலவீனப்படுத்தி விடும். எந்த சூழலிலும், "நீ எதை செய்தாலும் உனக்கு எங்கள் ஆதரவு எப்போதும் உண்டு" என்று சொல்ல நாம் தயங்கக்கூடாது.

பிள்ளைகளை வளர்ப்பது என்பது ஒரு கலை. அதில் தவறுகள் நேரிடுவது சகஜம். ஆனால் தெரிந்தே நாம் ஒரு தவறை செய்யும் பொழுது அது நம் குழந்தைகளின் வாழ்வில் ஆழமான தாக்கங்களை ஏற்படுத்தலாம். கவனம், பொறுமை, அன்பு மூன்றும் மட்டும் போதும் நம் பிள்ளைகளை வழிதவறல் இன்றி வளர்த்தெடுக்க.