இயற்கை சூழலில்தான் இனிமையான கவிதைகள் ஊற்றெடுக்கும்...உண்மை தெரியுமா?..

Tamil Kavithaigal About Nature

அழகிய இயற்கைக் காட்சிகளின் பிரதிபலிப்பாகச் சொற்கள் மலர்வதே கவிதை. இவ்வுலகில் இயற்கையின் பங்கே பிரதானமானது. இயற்கைச் சூழலில் மனம் ஒருவித அமைதியுடனும், தெளிவுடனும் செயல்படுகிறது. மன அழுத்தங்கள் குறைந்து, எண்ணங்கள் சுதந்திரமாகச் சிறகடிக்கின்றன. அத்தகைய தருணங்களில்தான் உன்னதமான கவிதைகள் உதயமாகின்றன.

இயற்கையின் பல்வேறு கூறுகளை ரசித்து அவற்றின் உயிரோட்டத்தைத் தம் கவிதைகளினூடே வெளிப்படுத்திய தமிழ்ப் புலவர்களின் பட்டியல் நீண்டது. நம் முன்னோர்களான சங்கப் புலவர்கள் தொடங்கி, நவீன காலக் கவிஞர்கள் வரை, இந்த மரபு தொடர்ந்து வளர்ந்து வருகிறது.

Tamil Kavithaigal About Nature

இயற்கை வர்ணனைகளில் சங்க இலக்கியம்

"குறிஞ்சித்திணை" என்னும் சங்க இலக்கியப் பிரிவே இயற்கையின் கொடையை அழகாகப் படம் பிடித்துக் காட்டுகிறது. மலைப்பகுதிகள், அங்கு பூத்துக்குலுங்கும் குறிஞ்சி மலர்கள், சலசலக்கும் அருவிகள், காட்டின் வளம், காட்டு விலங்குகள் எனக் குறிஞ்சி நிலத்தின் அழகைச் சொல்லில் வடித்துள்ளனர் சங்கப்புலவர்கள். புகழ்பெற்ற கபிலரின் பாடலைப் பாருங்கள்:

எந்தையும் நுந்தையும் எம்முறைக் கேளிர்

யானும் நீயும் எவ்வழி அறிதும்

செம்புலப் பெயல்நீர் போல

அன்புடை நெஞ்சம் தாம் கலந்தனவே

கபிலரின் இந்தக் குறுந்தொகைப் பாடல் இயற்கைப் பின்னணியில்தான் காதலை மிக அழகாக வெளிப்படுத்துகிறது. 'செம்புலப் பெயல்நீர்' என்னும் உவமை இயற்கையையும், அன்பின் ஆழத்தையும் நமக்குச் சட்டென்று புரிய வைக்கிறது.

திருக்குறளிலும் இயற்கை

இயற்கையை மையமாகக் கொண்டது.அறம், பொருள், இன்பம் ஆகிய வாழ்வியல் தத்துவங்களைப் பேசும் திருக்குறளில் கூட இயற்கையின் கூறுகள் இழையோடுகின்றன.

நீர்இன்று அமையாது உலகெனின் யார்யார்க்கும்

வான்இன்று அமையாது ஒழுக்கு

வான்மழை இல்லாவிடத்து எதுவுமே இயங்காது என்ற பொருள் தரும் இந்தக் குறளில், இயற்கையின் முக்கியத்துவத்தை அழகாக உணர்த்துகிறார் வள்ளுவர்.

பாரதியாரும் இயற்கையும்

"காக்கை குருவி எங்கள் ஜாதி" என்று பாடி, கவிதைக்குள் இயற்கையை எளிமையாகக் கொண்டுவந்தவர் பாரதியார். நிலவு, கடல், காற்று எனப் பல இயற்கை அம்சங்களையும் அவர் உவமைகளாகவும், காட்சி விவரிப்புகளாகவும் பயன்படுத்தியுள்ளார். இதோ அவர் எழுதிய ஒரு புகழ்பெற்ற வரி:

Tamil Kavithaigal About Nature

சிந்து நதியின் மிசை நிலவினிலே

இந்த ஒரு வரியே, நம் கண்முன் விரிந்த இயற்கைக் காட்சியைப் பளிச்சென்று வைத்துவிடுகிறது.

பிற இயற்கைக் கவிஞர்கள்

பாரதிதாசன், கவிமணி தேசிக விநாயகம் பிள்ளை, சுரதா, கண்ணதாசன், வைரமுத்து எனப் பல நவீன கவிஞர்கள் இயற்கையைப் போற்றி கவிதைகள் படைத்துள்ளனர். வைரமுத்துவின் வரிகளில் கவிதை நடை மாறியிருந்தாலும், இயற்கை மீதான அவரது நேசம் உணர்வுபூர்வமாக வெளிப்படுகிறது:

இயற்கை அன்னை இளமையோடு

எழில்கொஞ்சும் முகத்தோடு

இன்னிசை பாடி வரும் காட்சியை

என் இதய வீணை மீட்ட

இயற்கையும், கவிதையும் - ஓர் இணைபிரியா உறவு

எங்கு பார்த்தாலும் பரபரப்பும், இயந்திர வாழ்க்கையும் சூழந்திருக்கும் இன்றைய உலகில், இயற்கையின் அரவணைப்பை நாம் நாடிச் செல்ல வேண்டியுள்ளது. இயற்கைச் சூழல் மனஅழுத்தத்தைக் குறைத்து, படைப்பாற்றலைத் தூண்டுகிறது.

மரம், செடி, கொடிகள், அலைகடல், வானம், மலைகள் என அனைத்தையும் வார்த்தைகளால் விவரிக்கவும் ரசிக்கவும் செய்யும் வல்லமை கவிதைக்கு உண்டு. இயற்கையோடு நெருங்கிய தொடர்பு கொண்டிருந்த நம் முன்னோர்களிடமிருந்து, இயற்கையை நேசிக்கும் பண்பையும், அதைப் போற்றிப் பாடும் கவி மனத்தையும் நாம் எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும். இயற்கையின் நுட்பத்தையும், விரிவையும் கவிதைகளின் மூலம் அடுத்த தலைமுறையினருக்கும் கொண்டு செல்வது நம் கடமையாகும்.

இயற்கையை உணர்ந்து எழுதும் கவிதை

இயற்கையைப் பற்றி வெறுமனே வர்ணித்து எழுதுவதே கவிதை அன்று. அந்த இயற்கைக் காட்சியோடு நம் உள்ளம் லயித்து, அதை நாம் உணர்ந்து எழுதும்போதுதான் கவிதைக்கு உயிர் வருகிறது. உதாரணமாக, ஒரு புலவர் வெறும் 'மழை' என்று சொல்லாமல், அதை "வான்முகில் கண்ணீர்" என்று வர்ணிக்கும்போது அது வித்தியாசமான ஒரு பரிமாணத்தைப் பெறுகிறது. இயற்கையை நன்கு உள்வாங்கி, கற்பனையும் கலந்து எழுதப்படும் கவிதைகளே காலத்தை வென்று வாழ்கின்றன.

மனித வாழ்வும் இயற்கையும்

இயற்கையும் மனித வாழ்வும் ஒன்றோடொன்று பின்னிப் பிணைந்தவை. நம் வாழ்வின் இன்பதுன்பங்கள் பலவற்றை இயற்கையின் கூறுகளோடு ஒப்பிட்டுப் பார்க்கிறோம். வளமான வாழ்க்கையை 'பசுமையான வாழ்க்கை' என்கிறோம், வறட்சியையும் துயரத்தையும் 'காய்ந்த நிலம்' என்று உருவகிக்கிறோம். பகலும் இரவும் நம் வாழ்க்கையின் கூறுகளாகவே மாறிவிட்டன. இப்படி, இயற்கையின் பிரதிபலிப்பு மனித வாழ்வின் சொல்லாடல்களிலும் கலந்துவிட்டிருக்கிறது.

இயற்கையைப் பாதுகாப்போம், கவிதை புனைவோம்

நகரமயமாதல், சுற்றுச்சூழல் மாசு எனப் பல சவால்கள் நம்மைச் சூழ்ந்துள்ளன. இயற்கை வளங்கள் அழிந்து வருகின்றன. இந்த நிலையில், இயற்கை அழகைப் போற்றி கவிதைகள் எழுதுவது மட்டும் போதாது. நம் கவிதைகள் மூலம் இயற்கையைப் பாதுகாப்பதன் அவசியத்தையும் உணர்த்த வேண்டும்.

சிறிய நீர்த் துளியிலே இறையைக் காண்பது போல, இயற்கையின் சாதாரணத் தோற்றத்தை உற்று நோக்கும்போதும் கவிதைப் பொருள் நமக்குக் கிடைக்கும். நம்மைச் சுற்றியுள்ள சின்னஞ்சிறு பறவைகள், பூச்சிகள், விலங்குகளையும் வர்ணித்துப் பார்க்கலாம். அதுவே அழகிய கவிதைகளின் விதையாக அமையும்.

இயற்கையோடு நமக்குள்ள தொடர்பை மீட்டெடுக்கவும், படைப்பாற்றலை வளர்க்கவும் தமிழ் போன்ற இலக்கியச் செழுமை வாய்ந்த மொழிகளில் இயற்கைக் கவிதைகள் எழுதுவது வரவேற்கத்தக்கது. இயற்கையை அன்போடு ரசியுங்கள், கவிதையாக உருமாற்றுங்கள். இலக்கியப் படைப்பின் இன்பத்தை மட்டுமல்ல, இயற்கையின் ஆனந்தத்தையும் அதன்மூலம் நாம் பெறலாம்.

மனதில் பல துன்பங்கள்

இருந்தாலும் சாரலோடு

மழையில் நனையும் போது

துன்பங்கள் கூட சந்தோசமாக

மாறி விடுகிறது

மலையின் உச்சியில்

இருந்து விழுந்தாலும்

எனக்கு மரணமில்லை

இப்படிக்கு நீர்வீழ்ச்சி

பொழியும் மழைத் துளிகளுக்கு

தெரிவதில்லை பல உயிர்களின்

தாகத்தை தீர்க்கத் தான் சென்று

கொண்டு இருக்கிறோம் என்று

வானத்தில் இருந்து வரும்

மழைத்துளி மண்ணை

நனைக்க முன் பல

விவசாயிகளின் மனதை

நனைத்து விடுகின்றது

தங்கள் வீடுகளை இழந்து

அகதிகளாக அலையும்

பறவைகளுக்கு தான்

புரியும் மரங்களின் அருமை

இயற்கையின் அருமை

புரியாமல் மனிதனே

மனிதனுக்கு எமனாக

மாறுகிறான் இயற்கையை

காப்போம்

தினமும் இரவு வந்தால்

கருப்பு நிற உடையை

அணிந்து கொள்கிறது பகல்

கோபங்கள் சீற்றங்கள்

மனிதனுக்கு மட்டும் அல்ல

இயற்கைக்கும் உண்டு

நாம் இயற்கையை அடக்க

நினைத்தால் அது நம்மை

அழித்துவிடும்

சில நொடிப் பொழுது

வாழ்ந்தாலும் தானும்

குதூகலமாகவும் தன்னை

ரசிப்பவர்களையும்

பரவசமாக்கும் பனித்துளி

பூமி குளிர்ந்து பயிர்கள்

வளர்ந்து மனித இனம்

வாழ உயிர் பிச்சை

போடுகிறது வானம்

இப்படிக்கு மழை